Hollandse herder

 

Algemeen voorkomen

De Hollandse Herder is een oud ras van Nederlandse oorsprong. In vroegere eeuwen had men op het platteland, bij de herders en de boeren, een veelzijdige hond nodig. Een manusje van alles, dat weinig eisen stelde en aangepast was aan het harde en karige bestaan van die tijd. Uit die generaties is uiteindelijk de Hollandse Herder ontstaan, zoals wij die nu nog kennen. Deze achtergrond verklaart de oorsprong van de karaktereigenschappen, die tot de dag van vandaag vrijwel dezelfde gebleven zijn. De Hollandse Herder is geen bekende hond en dat is hij ook nooit echt geweest. Sommige trotse eigenaren die met hun pup over straat lopen zullen moeten vertelen aan een toevallige voorbijganger welk ras hij aan het riempje heeft. Als het om een jonge langhaar gaat, kunnen kinderen heel onschuldig vragen: "Is dat een wolf of een hyena?". Een bekende kynoloog schreef in 1910 over de Hollandse Herder: "...het meest in het uiterlijk den wolf nabijkomend..." Dit klopt natuurlijk niet helemaal, maar er is wel een ander aspect waaruit blijkt dat de Hollandse Herder wel degelijk nog trekjes heeft van zijn wilde voorvader. De Hollandse Herder bestaat in drie variëteiten: de kort-, lang- en ruwhaar. Het is een middelgrote, -zware hond. De kleuren variëren van zilver- tot goudgestroomd en bij de ruwhaar is ook blauwgrijs en peper-en-zout toegestaan.

 

Een Hollandse herder opvoeden

Door zijn karaktereigenschappen heeft hij een consequente opvoeding nodig, om deze eigenschappen in de juiste richting te kunnen ontwikkelen. Het is niet nodig hard op te treden. De Hollandse Herder is zeer stemgevoelig. Een boos "Nee!" of "Foei!" zal meer indruk maken dan een ruk aan de slipketting. 

Buitengewoon gewoon qua uiterlijk
De Hollandse herder is er in drie variëteiten: De Kortharige, Langharige en Ruwharige Hollandse Herder.
De kleuren kunnen zijn: goudgestroomd (bruine ondergrond) en zilver gestroomd (grijze ondergrond).
In de rasbeschrijving staat het volgende: 'Algemeen voorkomen: een middelgrote, middelzware, goed gespierde hond die krachtig en evenredig gebouwd is. Een hond met veel uithoudingsvermogen, een levendig temperament en een intelligente uitdrukking'.
Onder middelgroot wordt verstaan: een schofthoogte van 57-62 cm voor de reuen en 55-60 cm voor de teven. Het gewicht van een reu bedraagt ongeveer 28 kg en het gewicht van een teef ongeveer 23 kg.   

Buitengewoon gewoon qua karaktereigenschappen

Volgens de rasstandaard: “Zeer trouw en betrouwbaar, steeds oplettend, waakzaam, actief, zelfstandig, met doorzettingsvermogen, intelligent, bereid te gehoorzamen en begaafd met de ware herdershondenaard”.
De Hollandse Herdershond werkt graag samen met de baas en hij voert een taak, die hem wordt opgedragen, zelfstandig uit. De bovengenoemde eigenschappen zijn in aanleg bij de Hollandse Herder aanwezig: de mens naast de hond (eerst de fokker, later de eigenaar) zal ervoor moeten zorgen dat deze eigenschappen ook ten volle tot ontwikkeling komen. Dat zal tijd, inspanning en zo nu en dan het nodige doorzettingsvermogen vergen.
Zonder de andere karaktereigenschappen tekort te willen doen noemen wij in het bijzonder: z’n trouw, z’n oplettendheid en z’n zeer actief zijn.

Deze eigenschappen maken hem tot wat hij binnen het gezin is: een pientere, wakkere en werklustige hond aan wie niets ontgaat. Dat ziet u overigens al in de pup. Een jonge Hollandse Herder is onvermoeibaar, altijd in beweging en op onderzoek uit, kijkend tot waar hij kan gaan. U zult de pup in zijn ‘actief-zijn’ tegemoet moeten komen door veel met hem bezig te zijn en hem daarbij spelenderwijs te leren wat wel en niet kan/mag.

Daarnaast is hij uitdagend. Dat lijkt misschien erg parmantig bij een jonge hond, maar u zult dit zodanig moeten begeleiden dat de hond te allen tijde zijn grenzen kent.

Ook is de Hollandse Herder nieuwsgierig. Hij wil graag meer dan de omheinde tuin of het bekende straatje om. Bent u echter bereid om tijd en aandacht in hem te investeren en geeft u hem duidelijk leiding dan hebt u aan de Hollandse Herder een betrouwbare en weinig eisende hond: gewoon een buitengewone hond!
Over het algemeen is de Hollandse Herder een kindvriendelijke hond. Natuurlijk moet u de hond nooit zonder toezicht met een kind alleen laten, maar dat geldt immers voor alle honden!
Daarnaast is het belangrijk dat de kinderen leren om op de juiste manier met de hond om te gaan.

Beweging

Deze hond heeft vrij veel beweging nodig

Erfelijke ziekten

De Hollandse Herder staat bekend als een ras waarbij weinig afwijkingen of erfelijke aandoeningen voorkomen.

Bron: www.verenigingholandseherder.nl